Абай Құнанбаевтың өлеңдері №1
1855-1881 Кім екен деп келіп ем түйе қуған, Қатын ғой күлдәріден белін буған. Төркініңнің бергені жауыр айғыр, Бауырыңды ұрайын бірге туған. Шығыс ақындарынша Иузи – раушан, көзі гәуһар Лағилдек бет үші әхмар, Тамағы қардан әм биһтар Қашың құдрәт қол шиғә, Өзәң гузәллаәра раһбар, Сәңә ғашиқ болып кәмтар, Сүләйман, Яшмит, Искәндәр Ала алмас барша мүлкигә. Мүбадә олса ол бір кәз, Тамаша қылса йузмә-йуз Кетіп қуат, йұмылып көз, Бойың сал-сал бола нигә? Фзули, Шәси, Сәйхали. Навой, Сағди, Фирдоуси, Хожа Хафиз – бу һәммәси Мәдәт бер я шағири фәрияд. Шәріпке Түлкібайдың қатыны атың Шәріп, Байға жарып көрмеген сен бір кәріп. Сен шыққан жол үстінде жалғыз түп ши, Көрінген ит кетеді бір-бір сарып. А
- Соңғы
- Танымал
Басқа жаңалықтар
Күнделікті жаңалықтар
Бүгін,
8 мамыр 2024
8 мамыр 2024
Басқа жаңалықтар
Басқа жаңалықтар